Φλεβάρης και Μάρτης 2012
Στιχοπλέκοντας, ανιστορώ τα της καρδιάς μου πάθη και παθήματα... Με μια αρμαθιά ποιήματα, βγάζω στο ηλιόφως όλα μου τα σώψυχα, το γύρωθε και τον έσω μου κόσμο περιγράφοντας...

Στα παιδιά

Να χαρίσουμε στα παιδιά τον Ήλιο!

Να τους δώσουμε τη Σελήνη!

Να τους δείξουμε πώς να καταχτήσουν το σύμπαν!

Να τους μάθουμε πώς λουλούδια και καρποφόρα δέντρα να φυτεύουν!

Να τους διδάξουμε πώς να υπερνικούν τα κύματα της θάλασσας!

Ας αγαπάμε

τα παιδιά όλου του κόσμου,

απλόχερα, αληθινά και δυνατά,

χωρίς δολερές τρικλοποδιές να τους βάζουμε!

Γ. Απτεραίος, 8.45 πρωί, 18.03.2012, Ηράκλειο

Τροφή

Δεξιά κι αριστερά, εμπρός και πίσω μου,

στην κεντρική πολύβουη πλατεία,

περιστέρια ψάχνουν τροφή.

Όπως οι άνθρωποι αγάπη

και τα ιστιοφόρα ούριο άνεμο,

πλου έως την άκρη του κόσμου πριν ξεκινήσουν...

Γ. Απτεραίος, 8.22 πμ, 16.03.2012, Ηράκλειο

Ό,τι λαχταρά

Δεν ονειρεύομαι

μ' υπερσύγχρονο διαστημόπλοιο να καταχτήσω το σύμπαν!

Ό,τι η ψυχή μου λαχταρά,

με σκαραβαίο παραδοσιακό να έρθω,  ένα πρωί, να σε πάρω

για μια βόλτα ανέμελη, παραθαλάσσια...

Κι αν τύχει να κουραστούμε ή πλήξουμε

ατενίζοντας το απέραντο κι ακύμιαστο πέλαγο,

τα σώματά μας θα δυναμώσουν με λογής -λογής ορεκτικά,

πριν οι καρδιές μας ανθίσουν με τα πιο καυτά φιλιά...

Γ. Απτεραίος, 15 Μάρτη 2012, Ηράκλειο, 7.30 μμ

Δραπέτης

Λίγο μετά την ανατολή...

Ο ήλιος δραπέτεψε από την φυλακή της βροχής.

Από το cd player του τσιγγάνου στην ατμόσφαιρα 

το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας διαχέεται.

Οι έφηβοι συνεορτάζουν αλλήλοις μ' ένα μπουκάλι ουίσκυ

το τέλος της νύχτας και την αρχή της ημέρας.

Και εγώ, ένας ακόμα δραπέτης της ζωής, τραγουδώ,

το ανέφικτο για να γίνει εφικτό,

το ανέλπιστο να προϋπαντήσω...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 15 Μάρτη 2012, Ηράκλειο, 7.35 πρωί

Απολαμβάνουν

Από το δημοτικό μέγαρο,

δήμαρχοι και εργολάβοι

πίνουν καφέ και απολαμβάνουν.

Πώς η ασταμάτητη βροχή μετέτρεψε 

τους δι' αυτούς ψηφοδότες και χρυσοφόρους αντίστοιχα δρόμους

των ολιγάνθρωπων μεγαλουπόλεων σε ορμητικά ποτάμια.

Τους τρεχάτους ανθρώπους κάποιους σε κύκνους, ορισμένους σε παπιά

και άλλους σε λασπολάτρικα γουρούνια!

Τ' αγχωμένα αυτοκίνητα σε φουρτουνόδαρτα ψαροκάικα.

Και τα κορδόνια των παπουτσιών μου

αντρικά μουστάκια 

να μοιάζουν σε γόνδολες άνευ Βενετίας...

Γ. Απτεραίος, Ηράκλειο, 7.30 πρωί, 14.03.2012

Ρουλέτα

Στα χρήματα δίνουν αξία

η πείνα των ανθρώπων και η ανάγκη τους να ντυθούν.

Στη ζωή δίνουν σημασία

ο πόνος των ανθρώπων και το χαμόγελό τους.

Στη ζωή δίνει τιμή

ο αγώνας των ανθρώπων για επιβίωση και η ευψυχία τους στη συμβίωση. 

Και η ζωή προχωρά μπροστά,

ζητώντας το φως να  βρει και να μοιράζεται, παρά τα εμπόδια.

Συνεχίζει σαν μπίλια στη ρουλέτα 

να μας γεμίζει ελπίδες, να μας τις δικαιώνει ή να τις εξανεμίζει!

Πίσω βαθιά από τις βιτρίνες, χωρίς ημερομηνία λήξης...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 8.16 πμ, 13 Μάρτη 2012, Ηράκλειο

Προμηνύουν

Το απουσιολόγιο γεμάτο.

Ξεμείναμε από άτρωτους Μπροστοκριούς.

Μόνο κάποιοι ψοφοδεείς Λαγοί παρόντες.

Και τ' αστραπόβροντα προμηνύουν κατακλυσμό.

Γ. Απτεραίος, Ηράκλειο, 12 Φυτεφτή 2012, 9 πμ

Οι Κόκκορες

Σε κοτέτσι μέχρι πρότινος μεγάλο,

το ίσαμε τώρα πρωτοκοκοράκι

τους απογοήτεψε, τους πότισε φαρμάκι

και είπανε να δώσουν την αρχή σε άλλο!

Και είπανε την ηγεσία

δυο άλλα να διεκδικήσουνε

και αυτά να κερδίσουνε

στων ορνίθων την εσωψηφοφορία!

Ο ένας από τους δυο

χωρίς χρέη ζωή στις κότες θα τάξει,

ο άλλος με προϋπηρεσία στη δημοσία τάξη

έτσι θα τις προσελκύσει νομίζει, αχ να τον χαρώ!

Και όλη μέρα και οι δυο τους κακαρίζουν

και θέλουν να πλανέψουν τις κότες,

παίζοντάς το και κοτοπατριώτες,

ζάλη μάς φέρνουν, να το μόνο που κερδίζουν!

Ας πάρει την αρχή όποιος τις κότες πείσει,

καθόλου δε με απασχολεί,

σ' αυτές θα βαρύνει η δική τους επιλογή,

ήσυχη μόνο ν' αφήσουν τη δική μας ζήση!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 12.25 μμ, 11-03-2012, Ηράκλειο

ΓΙΑΟΥΡΤΙ

Ψάχνω απ' άκρου εις άκρον όλη την Ελλάδα,

να βρω μιαν generous γελάδα,

μαστάρια να 'χει  πλούσια, μεγάλα

και να κατεβάζει  άφθονο γάλα!

Θέλω γάλα ελληνικό,

να 'ναι 199% αγνό και λευκό,

να το δώσω after σε τυροκομειό,

να μου φτιάξουν γιαούρτια σωρό.

Θέλω γιαούρτια φρέσκα σωρό

για να δείξω προθύμως και εγώ

πώς εκτιμώ κάθε project ελληνικό

όταν θέλω να "κεράσω" έναν πολιτικό.

Να "κεράσω" θέλω έναν πολιτικό

για όσα έχει κάμει στο λαό

με τους φίλους του, τούς ανηλεείς αρπαχτάδες

και τους αιμοδιψείς  τοκογλύφους και ιδρωτορουφάδες!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 11 μ.μ., 10-03-2012, Ηράκλειο

Τον ταύρο

Έστρεψε τα νώτα στους θνητούς ανθρώπους,

διαλέγοντας τη συνομιλία με το θεό

ο Μωυσής...

Και εκείνοι, χωρίς να χάσουν χρόνο,

τον ταύρο θεοποίησαν και λατρεύουν...

Γ. Απτεραίος, 10.50 πμ, Ηράκλειο, 10 Φυτεφτή 2012

Στη νύχτα

Βγήκα  πάλι για περπάτημα.

Απόψε.

Ανάμεσα σε βιτρίνες και ανθρώπους.

Συντροφιά μου προσήλθαν τ' άστρα τ' ουρανού

και τα μάτια που κρύβονται

πίσω από τα γράμματα αλλοτινού sms...

Στη νύχτα,

δυσκολεύεσαι, ίσως, να ιδείς ποιος είναι παρακάτω,

ευκολότερα, όμως,  τούς χτύπους ακούς

της διανυχτερεύουσας και διημερεύουσας καρδιάς ...

Γ. Απτεραίος, 8 μμ., 09.03.2012, Ηράκλειο

Τον παρακαλώ

Μάτια, για να σε βλέπω.

Αφτιά, για να σε ακούω.

Χέρια, για να σε ψηλαφίζω.

Χείλη, για να σε φιλώ.

Καρδιά, για να σε αγαπώ.

Όλα αυτά, Γυναίκα, ο θεός θα μου τα δώσει εκ γενετής.

Μα μόνο τούτο τον παρακαλώ με σέβας και ικέτης.

Ζωή να μας χαρίζει,

των αστεριών τ' ουρανού και των αχτίδων του ήλιου

το μέτρημα για ν' απολαμβάνουμε μαζύ...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 7.42 βράδυ, Ηράκλειο, 08 Μάρτη 2012,

Ζωή

Το χαμόγελο και η ματιά σου

μού δίνουνε, διαρκώς και απλόχερα, ζωή...

Και κανείς τσιγκούνης

να μου την πάρει πίσω δεν μπορεί...

Γ. Απτεραίος, 08-03-2012, Ηράκλειο, 7.44 πρωί

ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

"Με καπνό Ιθακήσιας καμινάδας

μοιάζουν τα μεγάλα σου σκούρα μάτια,

Πηνελόπη μου...

Και στα κουπιά και στα σώψυχά μου βοήθεια θα δώσουν

το αφρισμένο πέλαγο αγόγγυστα να παλέψουν.

Ώσπου στο κατώφλι σου,

κόντρα στους υφαλοσκόπελους και στις κάθε λογής σειρήνες,

ακούραστος να έρθω.

Νικητής, δυνατός, θαρραλέος, με λαχτάρα γεμάτος και αγάπη

για σένα, Πηνελόπη μου! "

Οι ερευνητές, σε χτεσινό μου όνειρο,  κοντά στο Νείλο πάπυρο

βρήκαν πολυφθαρμένη από το χρόνο και το ανθρώπινο χέρι.

Πριν τη συσχετίσουν, όμως, με τον Όμηρο,

φως φανάρι λόγια είναι όλα του Δυσσέα του Λαερτείδη,

εγώ πρόλαβα και δι' υμάς μια μετάφραση ετοίμασα,

αναλαμβάνοντας την ευθύνη ακέραια

διά παν λάθος ή παρερμηνεία ...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 07-03-2012, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, 7.30 μμ

Μοιρασιά

Τη φωτιά που την ανθρώπινη ψυχή καίει,

το νερό που το σώμα δροσίζει,

τον ήλιο που την καρδιά μας φωτίζει,

τον αέρα που αγώνες για λευτεριά εμπνέει

αγαπώ.

Και θέλω,

όσο ζω,

να μοιράζομαι.

Με ανθρώπους.

Γ. Απτεραίος, 07 Μάρτη 2012, Ηράκλειο, 10.33 πμ

Ο Πάπας, εσύ και εγώ

Και μέχρι το Βατικανό

ένα πρωί να πεταχτώ,

τίποτα, μα το θεό, δε θ' αλλάξει,

τίποτα τη ζωή μου σε καλούπι δε θα στοιβάξει!

Δε θα μοιάσω ποτέ στον πάπα,

πότε ίσια, πότε στραβά θα φορώ την κάπα,

πάντοτε, θα κάνω σαν άνθρωπος λάθη

και θα ζω μέχρι τέλους όλα μου τα πάθη!

Εάν, αναγνώστη μου καλέ, εσύ

ζεις χωρίς ποτέ σου να σφάλλεις,

σε παρακαλώ από ψυχής πολύ

έλα να με διδάξεις πώς, μην το αναβάλλεις!

Έως τότε,  όμως, για ό,τι έχω στην καρδιά

καθόλου μη σε νοιάζει και μην με κατηγορείς,

τη δική σου καμπούρα, λένε  τα λόγια τα θεϊκά,

κοίτα  πρώτα, μη χειρότερός μου ποτέ γενείς...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 8.08 μ.μ., 06-03-2012, Ηράκλειο

Σε καλωσορίζουν

Ο αέρας της άνοιξης

γέμισε στην πλάση την ευωδιά σου.

Η νιότη και η ζωντάνια των ματιών σου

τ' άστρα της νύχτας, της μέρας τις ηλιαχτίδες καταχτούν

και τα κρινολούλουδα σε καλωσορίζουν.

Τα φίδια να κρύψουν ηττημένα τα φαρμάκια τους πια,

φοβισμένες από τον ήλιο να κρυφτούν οι βροχοσταλίδες...

Γ. Απτεραίος,  06.03.2012, 1.45 μμ,  Ηράκλειο

Σ' ακολουθεί

Το  φιλί

είναι σαν πιστό σκυλί, σαν ανεξίτηλο μελάνι.

Όποιον δρόμο κι αν έκτοτε διαλέξεις,

σ' ακολουθεί και με τίποτα δεν σβύνει...

Και όταν την ανηφόρα της ζωής παίρνεις,

δε χρειάζεται να βροντοφωνάζεις ό,τι κάνεις,

το νου σου μονάχα έχε

μήπως οι πέτρες

από τους δήθεν αλάθητους και αναμάρτητους

το δρόμο της επιστροφής σου στο κάλλος της αγάπης

θα φράξουν...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 05-03-2012, 10 βράδυ, Ηράκλειο

Γύμνια

Η αλήθεια και η αγάπη.

Η διάφανη γύμνια τους

τις κάνει άτρωτες, τους δίνει δύναμη, τις κρατά ζωντανές.

Όταν, όμως, μάταια ποθείς και απελπισμένα προσπαθείς

να τις ντύσεις, να τις στολίσεις και να τις μακιγιάρεις,

ασχημαίνουν, ευάλωτες γίνονται και εξασθενίζουν

έως θανάτου...

Γ. Απτεραίος, 04 Φυτεφτή 2012, Ηράκλειο, 8 πρωί, για την αλήθεια της αγάπης

Ρυθμιστής;

Ο κόσμος, αλήθεια, θα ήταν διαφορετικός;

Αν η Ρέα άφηνε τον Κρόνο να καταπιεί και το Δία,

αν η Εύα δεν παρασυρόταν από το φίδι,

αν η Ελένη δεν ερωτευόταν τον Πάρη,

αν η Ασπασία δε σαγήνευε τον Περικλή,

αν η Σαπφώ στίχους δεν έγραφε,

αν η Θεοδώρα δεν κρατούσε στην Πόλη τον Ιουστινιανό,

αν η Ρόζα Λούξεμπουργκ στους δρόμους δεν έβγαινε...

Γυναίκα, ο ρυθμιστής των πάντων;

Θεόσταλτος ή τυχαίος;

Θα δείξει...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 9.09 π.μ., 3 Φυτεφτή 2012, Ηράκλειο

Δις εις θάνατον

Όποιος πληγώνει

την πρώτη πρωινή ηλιαχτίδα

και την τελευταία της νύχτας φεγγαροσταλιά

τραυματίζει

να συλληφθεί και σε δίκη να προσαχθεί!

Τα μάτια σας, άνθρωποι, ανοίξτε και τ' αφτιά τεντώστε: 

Δις εις θάνατον

ας είναι η παραδειγματική του τιμωρία,

από αγάπη αφού δε γνωρίζει!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 02 Μάρτη 2012, 8.08 πμ, Ηράκλειο

Στάμνα

Τα λουλούδια μη θυμηθείς!

Εύκολα θα βρεις άλλα.

Κάθε άνοιξη, σωρός ανθίζουν και ευωδιάζουν.

Τα μάτια όμως;

Μην ψάξεις υποκατάστατα!

Ανάμεσα, να θυμάσαι, σε ανθρωπωσυμπληγάδες,

η σπορά εάν πέσει, θέλει προσοχή και φροντίδα,

μανναδόχος στάμνα να 'ναι η καρδιά του κηπουρού...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 29.02.2012, 7.50 πρωί, Ηράκλειο

Ανθρωπολογία

Με

χέρια καθαρά,

όψη φωτεινή,

καρδιά λαμπερή,

οι άνθρωποι ζουν....

Με

μάτια ανοιχτά,

εν εγρηγόρσει αφτιά ,

νου διαυγή,

οι άνθρωποι συζούν...

Γ. Απτεραίος, 9.18 πρωί, 27.02.2012, Ηράκλειο

Το νερό της βροχής

Το νερό της βροχής

όλοι το επιθυμούν,

θα ξαναδώσει σε χώματα, φυτά και ζώα φλόγα ζωής,

παρά την εφήμερη αναταραχή!

Το νερό του κατακλυσμού

δεν το θέλει κανείς,

θα παρασύρει χώματα, φυτά και ζώα ως τον όλεθρο,

παρά την πρόσκαιρη χαρά!

Κοιτώ το φεγγάρι έξω από το παράθυρό μου,

μια βροχή προσμένοντας ουρανόθεν,

όπως η Δανάη...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 26.02.2012, Ηράκλειο, 9.15 μ.μ., για την προσμονή

Σας κάνουν

Αν οι στίχοι του ποιητή

σας κάνουν να χαχανίζετε περιπαικτικά,

γιατί δεν τους καταλαβαίνετε,

δόξα στο όνομα του θεού,

που δεν συγκαταλέγονται σε όσους

σας κάνουν να κλαίτε γοερώς...

Αν του ήλιου το φως

σας κάνει τα μάτια να κλείνετε ονειροπολώντας,

γιατί τα όνειρα είναι η μαγιά για μιαν καλύτερη ζωή,

δόξα στο όνομα του θεού,

που δεν συγκαταλέγεται σε όσα

σας κάνουν από φόβο να τ' αποφεύγετε εγκαυμάτων...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 26.02.2012, Ηράκλειο, 11.11 πμ

Βαβέλ

Πασίδηλο  και οφθαλμοφανές δείγμα

πώς ο πύργος της Βαβέλ,

στέκοντας  στο κέντρο των σύγχρονων ανθρωπωπόλεων,

την ψυχή του ενός από του άλλου

διαφοροποιεί και δυσνόητα τα κελεύσματά της καθιστά:

Αλλιώς ο καθένας εννοεί και προσλαμβάνει

το "σ' αγαπώ",  το "αλήθεια", το "συγνώμη" και το "δίνω"!

Ψέματα;

Γ. Απτεραίος, 7.22 πρωί, 2012, 24 Φλεβάρη, Ηράκλειο

Χτίστες και θεμέλια

Δε θέλω άλλον κόσμο,

διαφορετικό από τον παρόντα, τον ορατό, τον απτό...

Το μυστρί και το καλέμι

και την καρδιά τους μόνον ας πάρουν στα δικά τους χέρια

οι ήδη περιτριγυρίζοντές με άνθρωποι.

Και ν' αρχίζουν με ζήλο κι αγάπη να χτίζουν,

για τα παιδιά,

ολοκαίνουργια γερά θεμέλια και αντισεισμικά κτίρια,

ανθ' όσων μόνοι τους γκρέμισαν

από βιασύνη

να προοδέψουν ή να επικρατήσουν...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 23-2-2012, Ηράκλειο, 8.16 πμ

Από τα χέρια

Το γέλιο ενός παιδιού

στα χείλη σου θέλω να ξαναφέρω.

Τον ήλιο του μεσημεριού

στην καρδιά σου θέλω να ξαναφέρω.

Το φως του φεγγαριού

στο πρόσωπό σου θέλω να ξαναφέρω.

Βοήθεια από τα χέρια του θεού

παρακαλώ, όλα όσα σου έταξα για να καταφέρω...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 22-02-2012, 23.11 μμ, Ηράκλειο

Έξω από το παράθυρο

Έξω από το παράθυρο και μακριά,

πέταξα ό,τι από το χτες με πλήγωσε

και μ' έκανε να σε δακρύσω

εκείνον τον Χειμώνα!

Έξω από το παράθυρο και κοντά,

έρχεται Άνοιξη,

φέρνω ό,τι από το τώρα και το μέλλον θα με δυναμώσει

και θα σε κάνει να γελάς, σαν παιδί...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, για σένα, 22-02-2012, 2.12 μ.μ., Ηράκλειο

ΑΛΚΗΣΤΗ

Την Άλκηστη θαύμασα.

Διαβάζοντας με τα μάτια της ψυχής

τη μυθολογία των Ελλήνων...

Φανοστάτης θα γίνει και οδοδείχτης μας.

Ενώ η εφήμερη της Ελένης ομορφιά

φωτοσβέστης είναι και όλεθρος!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 22-02-2012, για τον αγώνα σου, Ηράκλειο, 8.16 π.μ.

ΛΥΚΟΙ & ΑΡΝΙΑ

Παμπόνηροι λύκοι, δες,  μαζεύτηκαν!

Κι αφού για ώρες  πολλές συσκέφτηκαν,

βρήκαν τι 'ναι καλό για το κοπάδι,

να τρώει μόνο πρωί, όχι βράδυ.

Χόρτα και όχι πάρα πολλά,

να μην πάθει βαρυστομαχιά

κάποιο απ' τα δύσμοιρα τ' αρνιά

και ψάχνει μετά, αλί!, γιατρειά!

Μη γελούν, όμως, οι πονηροί,

τ' αρνιά θα ξυπνήσουν το πρωί

κι όσους τους κοροϊδέβουνε

στην κρεμάλα, είθε!, στέλνουνε!

Γ. Η. Ο., 21-2-12, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, 8.55 βράδυ

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ

Στην κρίση που περνάμε

και δεν έχουμε να φάμε,

μια θάταν, αδέλφια, η λύση,

να έρθει κάποιος να μας βοηθήσει!

Να φανεί ο ημίθεος Ηρακλής,

να ξολοθρέψει τα θηρία επί της γης;

Να έρθει ο Κύκλωπας, ο μονομάτης,

να καταβροχθίσει τους λάτρεις της απάτης; 

Ο Σούπερμαν να κατεβεί από ψηλά,

για να διώξει τους κακούργους μακριά;

Να έρθει και ο Άνθρωπος - Αράχνη,

για να γραπώσει όποιον κομπίνες φτιάχνει;

Μήπως να φανεί και η γυναικάρα, η Ζήνα,

να βάλει κάτω τα καθάρματα εκείνα;

Όποιος και να 'ν' ο σωτήρ μας, δε θα με νοιάξει,

φτάνει να κάνει τη ζωή μου ν' αλλάξει!

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ,  21-02-2012, Ηράκλειο, 12.45 μεσημέρι, για τη σωτηρία μας

Σκαλί

Με την Ακροναυπλία  ή με σκάλα ουρανοξύστου

μοιάζει η ζωή;

Ήμουν και εγώ ένα σκαλί,

για ν' ανεβείς εκεί που ήθελες...

Και μόλις το προσπέρασες, το λησμόνησες!

Μέχρι να φτάσεις, όμως,  στο τέλος,

πρόσεχε,

σε βλέπουν όλοι και με το πέσιμό σου θα γελούν,

μη σκοντάψεις και ξαναγυρίσεις στην αφετηρία...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 20 προς 21-02-2012, Ηράκλειο, 00.24 π.μ.

Για όλους

Παγωμένος και δύσκολος Φλεβάρης!

Ο ήλιος ξεπροβάλλει και το σύμπαν γεμίζει φως ...

Η αμυγδαλιά τον κόσμο καλημερίζει

και τον αγώνα της ξεκινά.

Το θάρρος για να φέρει και την αγάπη 

μαζύ της, για όλους... 

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 20-02-2012, 7.40 πμ, Ηράκλειο

Κοιτώ

Τον καθρέφτη κοιτώ και ξανακοιτώ,

δε μοιάζω με βλάκα!

Πείτε μου τότε σάς παρακαλώ,

γιατί οι ξένοι μού κάνουν πλάκα!

Το πορτοφόλι μου κοιτώ και ξανακοιτώ,

μοιάζει και είναι αδειανό...

Θεέ μου, πώς  με κάνανε να πεινώ

και ν' αγοράσω κάτι δεν μπορώ!

Την καρδιά μου κοιτώ και ξανακοιτώ,

"Στους δρόμους βγες!", φωνάζει...

"Μην αφήνεις κανένα ξένο αφεντικό

στη ζωή σου εκείνο να σε διατάζει!"

Τα μάτια σου κοιτώ και ξανακοιτώ,

πόσο, αλήθεια, σ' αγαπώ,

μα για να  'χει ήλιο η αγάπη μας φωτεινό,

τους τυράννους πρέπει να διώξουμε απ' εδώ!

Γ. Η.Ο., 12.35 μμ, Ηράκλειο, 19 Φλεβάρη 2012

Ούτε δραχμή

Ντρέπομαι πολύ,

τ' αρχαία μας  στολίδια κάνανε φτερά,

μα οι δικοί μας πολιτικοί

ψάχνουνε, ξεκοιλιάζοντάς μας, για το χρέος λεφτά!

Κλαίω πολύ,

που οι ξένοι μάς κοροϊδεύουν,

ζητάνε να μας βγάλουν στο σφυρί

και ξεδιάντροπα μάς διαπομπεύουν!

Θυμώνω πολύ,

που η τσέπη μου άδειασε πια,

δεν έχω ούτ' ευρώ, ούτε δραχμή

και ψωμολυσσάνε μεγάλοι και παιδιά!

Γ. Η. Ο., 18-2-12, Ηράκλειο, 12.55 μ.μ., για τα παιδιά...

Πληροφορίες

Στην Ανταρκτική την κατεψυγμένη.

Στην καυτή έρημο της Σαχάρας.

Στις ολιγάνθρωπες πολυκατοικίες της Νέας Υόρκης.

Στο δυσπόρθητο Σινικό Τείχος.

Στον ελκυστικό Πύργο του Άιφελ.

Αναχωρήσεις μαζύ σου, κάθε μέρα, κάθε στιγμή.

Πτήση με αναταράξεις, λόγω πολλών συγνέφων.

Ασφαλής, όμως, λόγω της αγάπης προς τους επιβαίνοντες.

Αερογραμμές "Καρδιά",

πληροφορίες εντός...

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ, 14- 02- 2012, 8.16 πμ, Ηράκλειο

Της καρδιάς

Το αίμα της καρδιάς, που μ' αγαπά,

σαν το λαμπερό το ηλιόφως μοιάζει

που τη ζωή μου μεμιάς αλλάζει

και τα μαυροσύγνεφα διώχνει μακριά!

Ο χτύπος της καρδιάς, που μ' αγαπά,

σαν άστρο φαίνεται φωτεινό,

που μου δείχνει στα σκοτάδια πού να πατώ

και τις νύχτες κάνει να φεύγουν γοργά!

Ολόκληρη η καρδιά, που μ' αγαπά,

θεία είναι για μένα ευλογία

και κατανικά κάθε μικρομέγαλη δυσκολία,

πλάι μου στέκεται αλύγιστη παντοτινά!

Γ.  ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 14 ΦΛΕΒΑΡΗ 2012, 00.22 πμ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, Για τις μάχες της καρδιάς

Συγνώμη!

Γονυκλινής και ικέτης,

Θεέ μου, συγνώμη

σού ζητώ, απόψε, αν θες να μου δώσεις...

Συγνώμη που

καρφί στο σταυρό σου, επάνω στο Γολγοθά, και εγώ συμπλήρωσα ένα,

την άρνησή μου έφερα τέταρτη πλάι σε κείνες τις τρεις του Πέτρου,

το γέλιο μου συνένωσα με του Ρωμαίου, που στα ζάρια κέρδισε τα ρούχα σου,

τη φωνή μου πρόσθεσα στις κραυγές των Φαρισαίων και του αγανακτισμένου όχλου...

Συγνώμη!

Μα εάν, Θεέ μου,  ξαναγεννιόμουν

αύριο από την αρχή,

να το ξέρεις,

ακόμη κι αν σε μακρινές μου θάλασσες

η τριήρης σου ταξιδεύει,

εσένα πάλι θ' αγαπώ...

Αψηφώντας τα κύματα, 

που ψηλά θα ορθώνουν όλοι όσοι δε με ξέρουν,

σαρκἀζοντάς με ως σταυρωτή, αρνητή, ψεύτη, υποκριτή...

Γ. Η. Ο., 9.09 μ.μ., 13-02-2012, Ηράκλειο