Μια βδομάδα


Ένα ποίημα για καθεμιά μέρα της εβδομάδας!

Σαββατόβραδο

Τους δρόμους απόψε παίρνω,

Σαββάτου με φεγγάρι μια βραδιά,

για παρέα μου ακούραστη φέρνω

τα χρόνια τα εφηβικά...

Τα χρόνια της νιότης ξαναζώ,

έρωτες και αγάπες ξαναθυμάμαι,

βήμα μαζύ μου παίρνουν γοργό

και με ρωτούν έως πού θα πάμε!

Πίκρες και χαρές έκτοτε ανακατεμένες

στη ζωή μας πάντα δίνανε ξεχωριστό χρώμα,

ελπίδα, όμως, και αισιοδοξία μέσα μου χωμένες

θάρρος μού δίνουνε για όσα θάρθουν ακόμα!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 04 ΦΛΕΒΑΡΗ 2012, 10.55 μ.μ., ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Κυριακή

Ξημερώνει  Κυριακή,

θα ξυπνήσω αργά το πρωί,

για περπάτημα θα βγω,

ίσως πάω και στο κέντρο, καφέ να πιω!

Εάν έχει ήλιο η Κυριακή,

θα πάρω εφημερίδα πολιτική,

όχι, όμως, για να τη διαβάσω,

αλλά τα cd της για να μάσω!

 Εάν είναι και τ' απόγεμα καλό,

ίσως στο γήπεδο να πεταχτώ!

Και σαν τύχει να μπει η μπάλλα στο πλεχτό,

να δεις πώς θα πανηγυρίζω σαν παιδί και εγώ!

Εάν, όμως, είναι κρύα και βροχερή,

λύπη θα με προσβάλει πολλή,

μέσα στο σπίτι θα με κλείσει,

πώς είναι η ζωή σε κονσερβοκούτι θα μου θυμίσει!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, Ηράκλειο, α' γραφή 12-02-2012, 7.45 μμ, β' γραφή 13-02-2012, 8.55 π.μ.

Δευτέρα

Δευτέρα πρωί,

ανεβαίνω το σκαλί,

για να πάρω ένα φιλί,

έμορφη που 'ν' η ζωή!

Δευτέρα πρωί,

ακόμα κι αν δουλειά πολλή

με περιμένει και κουραστική,

έμορφη που 'ν' η ζωή!

Δευτέρα πρωί,

χαμογέλα κι αγωνίσου, να, η συνταγή,

ήλιος μετ' από κρύο και βροχές να φανεί,

έμορφη να γίνει όλων η ζωή!

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ, Δευτέρα, 6 Κλαδεφτή, 2012, 8.08 πρωί!

Τρίτη

Τρίτη μεσημέρι,

απεργών πορείες στους δρόμους,

θέλω να σε πιάσω απ' το χέρι,

να σε σηκώσω στους ώμους...

Τρίτη μεσημέρι,

τα αφεντικά με λύσσα προστάζουν...

Η ζωή, όμως,  δεν ξέρεις τι θα φέρει,

μα την καρδιά μας οι άλλοι δεν την αλλάζουν!

Τρίτη μεσημέρι,

βροχή και ήλιος παίζουν κρυφτό,

τι κι αν φυσά κρύο το αγέρι,

αν έχω πλάι μου ό,τι αγαπώ;

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, ΗΡΑΚΛΕΙΟ, 07-02-2012, 1.11 μεσημέρι...

Τετάρτη

Μια χειμωνιάτικη Τετάρτη,

σε πλοίο μπήκα και σε θάλασσα πλατιά

από το πιο ψηλό κατάρτι

είπα στην αγαπημένη πατρίδα "έχε γεια!"

Κάθε χειμωνιάτικη Τετάρτη,

φουσκώνουνε τα κύματα, τα πελάγη αφρίζουνε,

κυλά ποτάμι στα μάτια μου το δάκρυ,

όλα ό,τι άφησα στη στεριά μού θυμίζουνε...

Μια χειμωνιάτικη Τετάρτη,

μετ' από χρόνους πολλούς και μετάνοιας κλάμα,

ας ξαναμπεί ό,τι αγαπώ στη δική μου αγκάλη,

ας γίνει του κόσμου το όγδοο το θάμα!

Γ. Η. Ο., 00.18 χαράματα, 08-02-2012, Ηράκλειο

Πέμπτη

Λαμπρή σου φορέσαν στολή,

σε χρίσαν και στρατηγό,

μεγάλο σου δώσαν σπαθί,

σου μπιστέφτηκαν και πολύ στρατό!

Α ρε Γολιάθ, πήραν τα μυαλά σου αέρα,

καθώς ξεπάστρεβες εχτρούς πολλούς

και ορφάνευες σπίτια τους κάθε μέρα!

Νόμισες, ανόητε, πως θα φτάσεις στους ουρανούς...

Έτσι, κουφιοκέφαλε Γολιάθ, μια Πέμπτη πρωί,

από του Δαβίδ τη σφεντόνα

σε βρήκε, άμυαλε, στην κεφαλή

και σ' έστειλε στο θάνατο μια κοτρόνα!

Γ. Η. Ο., 09-02-2012, 00.30 π.μ., για όσους αλαζόνες τα βάζουνε μαζύ μας...

Παρασκευή

Χαράματα, μια Παρασκευή

με γέννησε με πόνο η μάνα,

μα εκείνο το πρωί

άρχισαν και για με βάσανα μεγάλα!

"Αγωνίσου, παιδί μου!",

μου λέγανε διαρκώς οι γονείς!

"Αγωνίσου!", μου φωνάζει και η ψυχή μου,

"δύσκολη του λαού η ανηφόρα της ζωής"!

Γεμάτη αγώνα η ζωή,

περηφάνια και επουδενί υποταγή,

έτσι με δίδαξε η πρώτη μου Παρασκευή,

για σένα, συνάνθρωπε, και για όλη τη γη...

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ, 10-02-2012, 10.39 π.μ., Ηράκλειο

Αρχές του Δώδεκα

Λίγα, μετρημένα ποιήματα, αρχές του 2012, με απώτερο σκοπό να ευαισθητοποιήσουν και να ενεργοποιήσουν τον ανθρώπινο νου και την καρδιά του αναγνώστη. 

Με πονά

Με πονά που βλέπουν

τα αίματά μου 

και τα περνούν για τοματοπολτό και συνεχίζουν τη ζωή τους...

Με πονά που βλέπουν

τη γάτα μου νεκρή από φόλα στο κέντρο της πόλης

και την περνούν για υπναρού και συνεχίζουν τη ζωή τους...

Με πονά που βλέπουν

τα δάκρυά μου

και τα περνούν για νερό της βροχής και συνεχίζουν τη ζωή τους...

Με πονά που βλέπουν

να φωνάζω

και με περνούν για μαλάκα ή γραφικό και συνεχίζουν τη ζωή τους...

Με πονά ...

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 7.50 πμ, Ηράκλειο, 13 Κλαδεφτή, 2012

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ

Γίνε βουλευτής,

για να βολευτείς!

Γίνε υπουργός,

από παντού να τρως!

Πρώτα, το λαό ψήσε,

να σου δώσει ψήφο πείσε...

Μετά, απλώς ανοιγόκλεινε τα χείλια,

τάζε λαγούς και πετραχήλια!

Και όταν μαύρα και σκούρα τα δεις,

μη διστάσεις να παραιτηθείς...

Ίσως έτσι, αν δεν γιαουρτωθείς,

πλανέψεις το λαό και επανεκλεγείς!

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 12-02-2012, 00.28 π.μ., για τους βουλευτές μας

Η Φωτιά

Όταν στην πόλη προδότες άναψαν φωτιά,

γελούσαμε σαν μικρά παιδιά!

Όταν έφτασε στη γειτονιά,

λέγαμε ότι είναι ακόμα μακριά.

Όταν του γείτονα καίει την αυλή,

λέγαμε να φτάσει εδώ δεν είναι ικανή,

όταν την εξώπορτά μας χτυπούσε,

λέγαμε να τα βάλει με μας δεν θα τολμούσε!

Κι όμως ετούτη εδώ η φωτιά,

ήταν αδίσταχτη, κακιά,

ήρθε, κάρβουνα και κουρέλια μάς κάνει,

και τότε μόνο εξοργισμένους στους δρόμους μάς βγάνει!

Μα αν είχαμε ξυπνήσει έγκαιρα και πιο νωρίς,

δεν θάμασταν τώρα θύματα της φωτιάς αυτής,

θάχαμε κατακάψει εμείς πρώτοι

κάθε εμπρηστή και των ιδεών μας προδότη!

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ, 9  μμ, 10 Κλαδεφτή, 2012,  εάν  ξυπνούσαμε νωρίς

Προδοσία

Σε δημοπρασία,

προτιμώντας τη μειοδοσία,

βρήκαν ευκαιρία

να ξεπουλήσουν της πατρίδας την ιστορία!

Μπροστά τους ο Ιούδας ο Ισκαριώτης

φαντάζει ολοζώντανη τιμιότης,

πλάι τους ο Εφιάλτης ο προδότης

μοιάζει τρανός πατριώτης!

Όσοι γεύονται της προδοσίας τ' αργύρια,

ρίχνοντας το λαό σε μαρτύρια,

δε θ' αργήσουν με βασανιστήρια

να  νιώσουν της μειοδοσίας τους τα εξοφλητήρια... 

Γ. ΑΠΤΕΡΑΙΟΣ, 9-2-2012, 12.35 μμ

Η Μάγισσα

Τον ήλιο κοιτά κατάματα του Φλεβάρη

και τις αχτίδες του τις ζεστές

μια μάγισσα δύναμη για να πάρει,

να νικά τις μέρες τις παγερές!

"Δεν είναι ο χειμώνας μόνο,

είναι και τ' ανθρωποειδή,

που με κάνουν και κρυώνω,

παγωμένη έχουν ψυχή!

Τους ανθρώπους πολύ τους αγαπώ,

διώξε, Ήλιε, κάθε πίκρα τους μακριά,

χαρές θέλω να γευτούνε στη ζωή τους σωρό

και την αγάπη φέρε τους απλόχερα στην καρδιά!"

Γ. Απτεραίος, 03-02-2012, Ηράκλειο, 2.45 μμ

Το Παιδί με το Γλυκό

Γλυκό του κουταλιού

σ' εύθραυστο βάζο φυλαγμένο

με την καρδιά ενός παιδιού

στο νου μου σ' έχω παρομοιασμένο!

Σαν φύλακας το  βάζο ξάγρυπνος μοιάζει

μιας καρδιάς, μιας ζωής,

τίποτα να μην την αναταράζει,

στις χαρές μέτοχος νάναι, στις λύπες θεατής!

Μα αν τύχει και το βάζο σπάσει

και το γλυκό κάτω χυθεί,

το παιδί πολύ θα κλάψει,

θα πετάξει σαν πουλί μακριά η ζωή!

Γ. Απτεραίος, 03 Φλεβάρη 2012, Ηράκλειο, 8.20 πμ.,

για την αδυναμία που έχουμε όλοι στα γλυκά της μάνας

30 του Γενάρη

30 δείχνει του Γενάρη το ημερολόγιο.

Και θυμήθηκα 

τους τριάκοντα τυράννους των Αθηνών.

Βαρύς ο φετινός χειμώνας,

όλοι μιλούν για κούρεμα,

όσο κι αν το τσουχτερό κρύο φέρνει

πονοκέφαλο σε κουρεμένο κρανίο

και η πενία εξασθενίζει ψυχή τε και σώμα ... 

Ο κουρέας άνεργος και πεινασμένος

στην ουρά των συσσιτίων ξεροσταλιάζει!

Γ. Απτεραίος, 30-01-2012, 13.08 μεσημέρι, Ηράκλειο

Ο Σεισμός

Ξύπνησε κεφάτος ο Εγκέλαδος

και είπε να μας ταρακουνήσει...

Είχαμε καιρό ν' ασχοληθούμε μαζύ του,

έπληττε ο καημενούλης ν' ακούει συνεχώς

από τα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και εγκρίτων αναλύσεις  

να διαβάζει στις εφημερίδες

για τα νοήματα και τα υπονοούμενα

του μίνι των τηλεοπτικών αστέρων και του ντεκολτέ τους,

για τους έρωτες, τους κρυφούς και φανερούς,

τους στιγμιαίους σαν το νες καφέ ή τους διαρκείας σαν τα δόκανα της εφορίας,

των πολιτικών, των αθλητών, των ηθοποιών και λοιπών καλλιτεχνών...

Αυτά,εν αντιθέσει μ'  Εκείνον, ίσως θα βοηθούσαν τον κόσμο

να παραμερίσει προς στιγμή το άδειό του πορτοφόλι

και να εξουσιοδοτήσει τους εθνοπατέρες

για τις μεθεπόμενες κινήσεις στη σκακιέρα...

Ξύπνησε κεφάτος ο Εγκέλαδος

και έστειλε το γιο του, το Σεισμό,

για να μας ξυπνήσει και να μας προσγειώσει!

Και πρόθυμος εκείνος

την πατρική εντολή έσπευσε να εκτελέσει,

αν και εμείς βαθύ ακόμη ύπνο κοιμόμαστε!

Γ. Η. Ορφανός, Ηράκλειο, 26 - 01-2012, 9.45 πρωί

Το ακροκούταλο

Με την κουτάλα,

οι λίγοι, μόνοι τους,

τρώνε βιαστικά, πίνουν λαίμαργα,

τα όρια του χορτασμού ξεπερνούν!

Με το ακροκούταλο,

οι πολλοί

μοιραζόμαστε, μ' αγάπη. 

της κάθε μέρας τον ήλιο, της κάθε νύχτας τη σελήνη...

Γ. Η. ΟΡΦΑΝΟΣ, 25 Γενάρη 2012, 8.49 πρωί...